- bilaaram
- <ər. bila. . . və fars. aram> bax aramsız. Bilaaram yağış yağır. Bilaaram danışır, yorulmaq bilmir. – . . Rza bütün günü bilaaram gah körük basar, gah dəmir döyərdi. M. İ.. Kəpənəklər alabəzək qanadlarını bilaaram titrədərək, nəşə ilə uçurdular. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.